Тайз — энгийн нүдээр харахад хэн хүний анхаарал булаах тавцан биш. Жирийн л нэгэн зүймэл шал мэт үзэгдэнэ. Гэвч тайз-уран бүтээлчдийн жаргал зовлон, баясал гунигаар баян ертөнц! Тайз-уран бүтээлчид хөлд орж, гар нь ганзаганд хүрдэг уужим талбар билээ. Тийм тавцангийн нэг Д. Нацагдоржийн нэрэмжит улсын драмын театрын тайз. Манай урлагийн ууган эл тайзнаас дуурь, бүжиг, хүүхэд, хүүхэлдэйн театр, аймгуудын хөгжимт драмын театр, хөгжмийн хүрээлэн, чуулгын тайз төрж гарсныг хэн ч мэднэ.
Энэ тайзнаас Түдэв нарын морин хуур хүнгэнэж, Дамдинбазарын хуучир хангинаж, Дашдэлэгийн ёочин эгшиглэж, Дугаржав, Дорждагвын хоолой цангинаж, Цэгмид, Ичинхорлоо нарын гал цогтой үгс чихнээ хадаж зүрхнээ шингэж байсныг түүх түмэн хоёр мартаагүй ээ. Тиймээс ч энэ тайз алдар хүндэтгэлийн өндөр атлаа өргөн ч тавцан биш гэж үү. Энэ тайзнаас аймаг, аймгийн соёл урлагийн долоо, арав хоногийн хийгээд тойрон тоглолтыг амьсгал даран сонсож, сонирхол тааллын цангаагаа гаргаснаа үзэгчид сэтгэл зүрхэндээ бат хадгалан байгаа нь эргэлзээгүй.
Мөнхийн хөдөлгөөнт энэ тайз өнөөдөр...
