Алдар нэр гэдгийг ихэнх хүмүүс, олон зохиолч хүсдэг нь үнэн. Түүний нэг адилаар уул соёрхлыг нэр хүндтэй, шударга шагнал хэмээн сэтгэл дүүрэн гардан авахад миний бие бэлэн байна. Гэвч арван нэгдүгээр сарын есний өдөр би зөвхөн амин хувийнхаа л тухай бодож байв уу? Үгүй ээ. Энэ бол дэндүү амиа бодсон хэрэг төдийгүй анхны баярын цахилгаан утас аваад л сэтгэл шаналж гүйцэв.
Шведийн Академийн шийдвэр, түүний учир утгын тухай анир чимээгүйд шөнийн турш ганцаархнаа бодов. Нобелийн шагнал эрхлэх хороо нь уул соёрхлыг эх орноосоо хөөгдсөн хүнд олгохоор шийджээ. Ингэхэд би хэн сэн билээ? Эх орноосоо хөөгдсөн, Францад толгой хоргодож байгаа миний хувьд энэ их ач тусыг мартах ёсгүй...
