Энэ домгийг “Алтантовч”, “Чингисийн цадиг”, Саган сэцэний “Эрдэнийн товч”, Рашпунцагийн “Болор эрих” зэрэг түүхээс түүвэрлэн хуулж авав. Арван долдугаар зууны үеийн дурдсан түүхүүдийн дотор энэ түүхт домог байдаг юм.
Арван долдугаар зууны үеийн түүхч нар энэ домгийг арван тав ба арван зургаадугаар зууны үеийн хуучин түүхт бичиг зохиолоос авч бичсэн нь магадтай хэрэг. Ийм учраас энэ зохиолыг арван тавдугаар зууны үеийн зохиолд тооцож болно.
Энэ домгийн дотор дурдсан Мандухай сэцэн хатан бол арван тавдугаар зууны үед бутарсан олон Монгол аймгийг нэгтгэж чадсан алдарт баатар эмэгтэй юм.
Монгол улс төрийн төлөө өөрийн бүх зориг чадал ба янаг сэтгэлээ хүртэл зориулан өргөсөн хүн юм. Монголын бүх цэргийг жанжилж яваад байлдааны тоосон дотор үр хүүхдээ төрүүлж явсан байна.
Баянмөнх болох жононгийн өнчин нялх хөвгүүн Батмөнхийг тэжээн өсгөж улсын хаан болгосон бөлгөө. Батмөнх Даян сэцэн хаан бүх Монголыг нэгтгэн захирч жаран илүү жил төрийг барьж байжээ. Энэ бол бүх Монголын эцсийн хаан билээ.
Ц. Дамдинсүрэн
