Үүнийг 1923 онд Нийслэл хүрээнд хэвлэсэн эхээс хуулан авбай. Тус зохиолыг хатгины Хурц вангийн хошууны Гэндэн мэйрэн зохиосон гэж тэр нутгийн түшмэл Догшин Хүрдэт хэлсэн билээ. Гэндэн мэйрэн, түшмэл Төвд хоёул элэгсэг найртайгаар бие биеэ шоглож шүлэг зохиол бичдэг байсан хэмээмүй. Тэр үед хатгины егзөр лам Цагаачин хэрмэл хүмүүсийг тэтгэн авч албат шавь нараа олшруулдаг байжээ. Егзөр ламд албат шавь нар байх боловч тусгайлан ногдсон нутаг байхгүй тул тус хошууны нутагт албат шавь нараа суулгадаг байжээ. Ийм учраас хошууны түшмэд цагаачин хэрмэл хүмүүсийг нутгаар хавчиж хөөх ба хээл хахууль шахаж авдаг байжээ. Нэг ийм явдлыг хав, муур, хулгана гурвын үлгэрт өгүүлжээ.
Ц. Дамдинсүрэн
