Урт зогдортой, хоёр бөх зөв тийш унасан, өнгөрсөн жил тарга хүч сайн авсан болов уу гэж бодогдохоор өндөр улаан ат богино зайд үзэгдэх хаврын шингэх нарны доогуур суналзтал алхалсаар ирээд манай үнсэн дээр хэвтлээ. Удаж түдэлгүй хэдэн мөчийн дараа их говийн эзэн тэнгэр тэр бээр хэдэнтээ хөрвөөж үнсэн дээрээс босоод зүүн урд зүгийг барин талбиун зөөлөн алхлав. Нэвсийн унжих улаан хүрэн зогдрын хар хялгасан сор жороо морины гүйдэл мэт зөөлөн салхинд толгой даран, атан тэмээний нухацтай тавих урд хоёр хөлийн доргионд үл мэдэг чичирхийлэн намс намс хийж байв...
