Шинжлэх ухааны мэдлэгийг хялбарчлах явдал утга зохиолын хамгийн төвөгтэй хэсгийн нэг бөгөөд түүний хамтад шинжлэх ухааны маш чухал зорилтын нэг юм. Энд урлагийн болон шинжлэх ухааны гэсэн хоёр төрлийн шаардлага хосолж байдаг. Чухамхүү энэ л шинжлэх ухааны хялбарчилсан болон шинжлэх ухаан-уран сайхны зохиолыг туурвигчийн чанарыг тодорхойлно. Тэрээр нэгэн зэрэг зохиолч ч, эрдэмтэн ч байх ёстой. Эрдэмтний хувьд мэдлэгийн хамгийн янз бүрийн салбарт өндөр мэдлэгтэй, шинжлэх ухааны хамгийн сүүлийн үеийн ололттой танилцсан байх ёстой. Гэвч энэ бас л чамлалттай шүү дээ! Ном олон тооны сонирхолтой баримтыг багтаасан атлаа уйтгартай ч байж болно. Иймд хандлагыг олж зөв ноот, зөв хэмлэлийг барих явдал хамгийн чухал юм. Надад ч гэсэн Игорь Ацимушкин байгалийн ээлжит тааврын нээлтийн хойноос биднийг дагуулан аваачих энэхүү үл үзэгдэгч хэмлэлийг ойлгон мэдэж хэрэгтэй үгийг олж чадсан юм шиг санагдаж байна. «Хаашаа, хэрхэн?» гэдэг ном нэг амьсгаагаар уншигдах ном юм.

«Хаашаа, хэрхэн?» ном маш төвөгтэй асуудалд зориулагдсан байна. Амьтдын нүүдэл, тэдгээрийн орчиндоо зүг чигээ олох явдал эрт дээр үеэс хүмүүсийн анхаарлыг өөртөө татсаар иржээ. Хэдийгээр энэ салбарт олон тооны ажил хийгдсэн боловч бидний мэдлэг төгс болох яагаа ч үгүй, харин зүгээр л нэг их бага хэмжээгээр ухаан сийлсэн таавар таамаглалаар солигдох явдал олонтоо байна. Нугалмайт болон далайн зарим бие махбодын хувьд гэвэл энэ ажил харьцангуй амжилттай байгаа бөгөөд бусад талаар бол шинжээчдийн өмнө асар өргөн уудам «мөр гараагүй газар» байна. Ялангуяа шавжууд нүүдэллэх, зүг чигээ олох асуудал оросын зохиолд (түүний дотор шинжлэх ухааны) сул тусгагдсан байна.