Их зохиолч Д. Нацагдорж амьдралынхаа сүүлийн жилүүдэд энэ бүсгүйтэй дотносож, ханилж байсан бөгөөд 1936 онд гурван ч шүлгээ зориулан бичсэн нь өдгөө болтол хадгалагдан үлджээ. Түүний нэг нь болох доорх шүлэгтээ,
Норжмаа янагаа бодоход
Нойр үл хүрнэ
Яруу янаглалыг санахуйд
Ядуу сэтгэл бөмбөрнө.
Зүрхний минь хөдлөхөд
Зүү хатгах зай үгүй шүү
Түүний завсраар багтах нь
Зөвхөн миний Норжмаа...
