Би, үүргэвч үүрч, хоёр гранат бүсэндээ зүүж бас автомат буугаа мөрлөөд Май Хию орох замаар алхалж явав. Ширүүн бороо цутгаж байсан тул газар нойтон, зам шалбаагтай байлаа. Хөвчийн бороорхог тэр жихүүн өдрүүд их л уйтгартай байдаг авч миний хувьд шал ондоо, харин ч баяр жавхаа төрүүлж байв. Учир нь гэвэл би түр чөлөөгөөр гэртээ харихаар яваа билээ. Уншигч авгай минь, гурван жил гэртээ хариагүй хүн шүү дээ би...
