Кикүчи Кан (1881-1948)
Кикүчи Кан (жинхэнэ нэр нь Кикүчи Хироши) 1888 оны 12-р сарын 26-нд Кагава мужийн Такамицү хотод сургуулийн бичиг хэргийн ажилтны долоон хүүхдийн дөрөв дэхь хүү болон төржээ.
Кикүчи ядуугийн эрхээр ахлах сургуулиа төгстөл ном худалдаж авч үзээгүй ба найзынхаа номыг зээлж хуулдаг байсан ч ой тогтоолт сайн тул англиар чөлөөтэй ярьж чаддаг бас сургуулийн номын сангийн хорин мянган номыг бүгдийг уншиж дууссан гэж шилдэг сурагч болж төлбөргүйгээр Багшийн суруульд суралцах урилга ирсэн ч тэрээр багш болох сонирхолгүй байсан тул татгалзсан байна. Тэрээр насан туршийн анд найз байсан зохиолч Акүтагава Рюүносүкэтэй хамт Токиогийн Эзэн хааны их сургуулийн Англи уран зохиолын ангид элсэн орох төлөвлөгөөтэй байсан ч тус Их сургуулийн багш нарын өс хонзонгоос болж Киотогийн Их Сургуульд шилжин суралцан 1913 онд төгсгөсөн байна. Тэр оюутан байхдаа "Шинэ санаа" неореалист урсгал чиглэлийн зохиолчдын бүлэгт орсон ба ХХ зууны 20-30-аад онд ард иргэдийн уран зохиолын мэдлэгийг сайжруулахын тулд олон нийтэд зориулсан уран зохиолын сэтгүүл болох "Бүнгэй шюнжү" /Уран зохиолын хураангуй бичиг/ сэтгүүлийг эрхлэн гаргаж байсан нь "Уран зохиолын хөгжилд яахын ч аргагүй том хувь нэмэр оруулсан" гэж үнэлэгддэг байна.
Тэрээр нийтдээ тавь орчим роман, хоёр зуу гаруй өгүүллэг, тууж, жүжиг бичсэнээс гадна уран зохиолын онол, шүүмжийн хэдэн арваар тоологдох бүтээл туурвисны дотор түүний 1918 онд хэвлэгдсэн "Нэрд гараагүй зохиолчийн өдрийн тэмдэглэл", 1923 онд хэвлэгдсэн "Сувдан хатагтай", "Хайр сэтгэл ч үзэн ядалт ч байсан" зохиолууд нэрд гарч "Таданао жанжны ялалтын он цагийн бичгүүд", "Живэгчийг аварсан нь", "Өөд болоочийг шоолсон нь", "Дэслэгч Жэрэар", "Эцгийн буцаж ирсэн нь" жүжиг, "Тожирогийн хайр" зэрэг зохиолууд алдартай бүтээлд тооцогддог байна.
Эх сурвалж
