Нэг туулай аавтайгаа зээлийн газар очжээ. Гэтэл зах дээр зөндөө их агаарын бөмбөрцөг байна гэнэ! Улаан, хөх, ногоон янз янзын өнгөтэй юм гэнэ ээ гэж Егор мөнөөхөн бяцхан охин Верочкад ярьж байсан шиг их л хөхиүн янзтай ахыгаа харж зугаатай үлгэрийн шүлттэй сайхныг огтхон ч алдагдуулалгүйгээр нэн ч уран гоёор цааш ярьсан нь,
— Тэгсэн чинь өнөө туулай тэр агаарын бөмбөрцгөөс авъя гээд салдаггүй гэнэ ээ. Эцэг нь авч өгч гэнэ. Гэсэн ч туулайд бариулсангүй өөрөө бариад явжээ. Гэтэл нэгтээ лууван зарж байна гэнэ. Тэгэхлээр эцэг нь, «Алив чи үүнийг бариад зогсож бай. Би оочир аваад ирье гэжээ. Бяцхан туулай өнөө олон агаарын бөмбөрцгийг ядаж бариад зогсож байтал гай болж гэнэт салхи тавьж өнөө бяцхан туулайг нисгээд аваад явчхаж гэнэ ээ! Туулай өөдөө хөөрөөд л байж, хөөрөөд л байж, бүр үүлэн дээр гарчихжээ...
