Зохиолч: Л. Н. Толстой
Орчуулагч: Б. Ишдорж
Ангилал: Оросын уран зохиол
Хэвлэлийн газар: Тодорхойгүй
Кавказад нэг хүн, цэргийн даргын алба хааж байсан бөгөөд нэр нь Жилин гэдэг байжээ.
Жилин, нэг өдөр гэрээс захидал авсан нь түүнд настай болсон эх нь ингэж бичсэн байжээ: «Би ч өтөлж шүү! Ганц хүсдэг минь гэхэд үхэхийнхээ өмнө хайрт хүүгээ үзэх сэн гэнэ. Чи минь ирж надтайгаа уулзаад ясыг минь барьж, дараа нь албандаа очиж болох юм биш үү дээ, тэгээд ч би чамд нэг хүүхнийг гуйж байгаа. Ер нь ч ухаантай сэргэлэн, царай зүс сайхантай, бас эдлэн газартай хүн юм. Сэтгэлд чинь тохирвол гэрлэж, эндээ бүрмөсөн үлдэхэд чинь ч болно гэсэн байжээ.
Жилин бодож байгаад, «Ээж минь үнэхээр нас нь дээр гарч, аягүй бол уулзахгүйд хүрч ч мэдэх нь. Ер нь ч очно байгаа. Бас сайхан хүүхэн болбол эхнэр болгож авсан ч яах вэ гэж бодоод, хорооныхоо даргад очиж чөлөө аваад, нөхөдтэйгөө салах ёс хийж, бас цэргүүддээ дөрвөн хөнөг архи тавин өгч, салалтыг гүйцэтгээд юу юугүй явахаар болжээ.
Гэвч тэр үед Кавказад дайнтай, өдөр шөнө алин боловч замаар хүн явж болохгүйгээр барахгүй, хэрмийн гадна гарсан орос хүмүүсийг татаарууд алах юм уу, эсвэл барин авч ууландаа аваачдаг байжээ.