Би дараа нэгэн өдөр Сүхбаатартай уулзахаар очихдоо урьд өмнө айхавтар эзэрхэг сүрхий ноёдтой учирдагтай адил санаж отго жинст малгай ба оготор хар хүрэм, өнгөт дээл өмсөж үнэхээр нэгэн янз дүрэм гаргаж очсоноо одоо санахад инээд хүрдэг болно. Их жанжны дэргэд ороод хэрхэн ёслох билээ гэж би дотроо эргэлзэн бодсоор орсон боловч миний орох үед бичиг уншиж байсан нөхөр Сүхбаатар нь халуунаар инээмсэглэн босож ингэж ёслох хэрэгтэй гэж сургасан мэт миний гарыг чанга атгаж мэндлээд сандал тавин өгч суулгав. Тэр нь өөрийн гараар цай аягалж, тамхи татуулах зэргээр урьд сайн таньдаг ерийн нэгэн нөхөр мэт байв. Хуучны ноёдод бараалхаж учрахад айж бялдуучлан сөгдөж мөргөх дадлыг олсон надад эвгүй мэт санагдсан билээ. Ноёд феодалууд ба хувьсгалын удирдагч хоёр нь хоорондоо аль зэрэг ялгавартай болох нь ил тод гэгчийг машид таньж авав...
