Эцэст захирагч ам нээж,

— Эрхэм Мак-Миллан та түүнтэй урт удаан хугацаанд шоронд хамт байсныхаа дараа энэ олон гэрч нарын мэдүүлгийг няцаахуйц ямар нэгэн бодитой баримт олж авсан уу? Бид хуулийг дагана гэдгийг та мэдэж байгаа биз. Би олны бодлыг дагана, тэгэх тусмаа хоёр өөр шүүх нэг шийдвэр гаргаад байхад түүнийг л дагах шүү дээ гэж хэлэв.

Захирагч яг Мак-Милланы нүдийг ширтэж, Мак-Миллан ч түүний өөдөөс харан дуугаа хурааж зэвхий царайлан байв. Учир нь түүний мөрөн дээр асар том юм бууж, түүний амнаас Клайд буруутай юу, үгүй юу гэдэг нь шийдэх болоод байлаа. Одоо юу гэх билээ? Удтал бодож, залбирсны дүнд Клайд бурхан ба хүмүүсийн өмнө буруутай юм байна гэж шийдээгүй бил үү? Клайдыг чи буруутай юм байна гэж итгүүлсэн тэр гүн бодлоо одоо яаж өөрчлөх бил ээ? Ингэвэл бурхны өмнө үнэнч, зөв маргашгүй юм болно гэж үү? Энэхэн завсар Мак-Миллан, Клайдын амь сахиж байгаагийн хувьд бурханд үнэнч байхаар шийдлээ. «Та бол газрын давс нь юм. Тиймээс давс амтгүй болбол газрыг яаж амттай болгох юм бэ?» гэсэн сургаалыг санаад захирагчид:

— Би лам хүний хувьд түүний хойд насны тухайд сонирхсоноос бус хууль цаазын талаас нь авч үзээгүй гэж хариулав.

Гэвч Уолтхэм, Мак-Милланы нүдийг хараад л Клайдын буруутайд итгэж байгаа юм байна гэдгийг шууд тааварлажээ...