Зохиолч: М. Горький
Орчуулагч: С. Бадраа
Ангилал: Оросын уран зохиол
Хэвлэлийн газар: Улсын хэвлэлийн газар
Клим Самгин угаас залхуугийн дээр бие муудсан учир Москвагийн дээд сургуульд шилжих гэж цаг тухайд нь хөөцөлдсөнгүй. Харин ч нэг жилдээ сургуульд суралцахгүй амрахаар шийджээ. Гэвч гэртээ хэвтэх гэдэг туйлын уйтгартай байсан тул Москва оров. Клим намрын тэргүүн сарын нэг салхитай өдөр Лидагийн суудаг байрыг эрж нарийн гудамжаар алхаж байв.
Модны навч салхинд эргэлдэн хийсэх нь сарьсан багваахай лугаа адил харагдана. Шиврээ бороо орж байшингийн дээврээс ус гоожно. Хүмүүсийн торгон шүхрийг борооны дусал тог тог нүднэ. Усны тосгуурын зэвтэй төмөр хоолойгоор борооны усан ууртайяа хоржигнох нь сонстоно. Нойтон модон байшингууд дүнсийж, цонхны шилийг дагаж ус урсана. Ийм байшинд хуурамч зоос хийдэг улс юм уу, хулгайн бараа дамжуулдаг золгүй хүмүүс суувал таарах юм гэж Клим бодно. Тэр бор бор байшингийн дунд нэг жижигхэн сүм мартагдсан мэт ёрдойно.
«Энэ ч сүм биш, нохойн хороо байна даа» гэж Клим бодоод аятайхан зүйрлэв гэж бодлоо.
Лида тийм нэг байшингийн. үзүүрийн хоёр давхарт суудаг байжээ...
