Одоо би алсын алсад далай тэнгисийг гатлан явах гэж байна. Намайг ийнхүү явах гэж байхад ой ухааны маань хаана нь байсан юм гэмээр дуртгал надаас салж өгөх шинж алга.
Булбарайхан цагаан гар, тормолзсон бор нүд, дэрвэгэр цэнхэр тэрлэгтэй хэвлүүхэн охин... Энэ ямар учиртай юм бол? Яагаад миний нүдэнд ингэж тодоос тод харагдаж, сэтгэлийн гүнд эмзэглүүлнэ? Чамд ямар нэгэн муу юм тохиолд оо юу?..
