Жунглийн тосгоныг балласнаас хойш Мауглийн амьдралд хамгийн сайхан үе эхэлжээ. Өр төлөөсийг шударга төлсөн юм шиг түүний сэтгэл санаа тайвширч, жунглийнхэн түүнээс айх тул түүнтэй найз байв. Маугли дөрвөн нөхөдтэйгөө ба тэдэнгүйгээр нэг сүрэг амьтдаас нөгөө нэг төрөл сүрэг амьтдад очих зэргээр хэсүүчлэн явахдаа үзсэн, дуулсан, хийсэн болгоныг өгүүлэх аваас тус бүр энэ өгүүллэгээс богиногүй маш олон өгүүллэг болох билээ. Тэгээд та нарт, санд хийх арван нэгэн тэрэг мөнгийг чирч явсан хорин хоёр одсыг хядаж, гялалзсан рупи зоосыг тоост замаар дүүрэн цацаж сүйтгэсэн Мандлын галзуу заанаас Маугли хэрхэн амь гарсан; урт шөнийн турш Жакал матартай, хойд зүгийн намагт тулалдаж түүний нурууны хуягт ангийн хутгаа яаж хугалсан; зэрлэг гахайд хадруулж үхсэн хүний хүзүүнээс өөрийнхөө хуучин хутганаас улам урт хутга хэрхэн олсон; энэ хутганы төлөөсөнд өнөөх гахайг нь элдэн хөөж хэрхэн алсан; Агуу Өлсгөлөнгийн үед дайжиж явсан сүрэг бугатай дайралдаж, ухаангүй шахам яваа тэдний хөлд хэрхэн үрэгдэх шахсан; ёроолдоо шовх шонтой занга нүхнээс дуугай Хатхийг хэрхэн аварсан; маргааш нь ирвэст зориулж тун нарийн тавьсан урхинд өөрөө орсонд Хатхи ирж тэр урхины бүдүүн модон гуалинг эвдэж, түүнийг хэрхэн сулласан; намагт, зэрлэг одсыг хэрхэн саасан... гэх мэт зүйлийг нарийн толилуулахгүйгээр гагцхүү Дор дурдах нэгэн зүйлийг өгүүлүүштэй байна...