— Энэ муу, хүний хуруу хөхөж өссөн цүрдээхэй хурга намайг орхиод хаачдаг юм гэхээр барахгүй, сүүлийн үед, — Ер нь энэ золигийн хурганы ашиг юу вэ? гэж ааваасаа байн байн шалан асуух нь хурганаасаа баахан уйдсан янзтай байхад нь,
— Их ашигтай шүү, миний хүү! Наадах чинь харахад харчгар боловч үнэн чанартаа бол жирийн нэгэн хурга биш. Алтан хурга мэдэв үү. Ямар ч хольцоогүй шижир алтан хурга! Ээ дээ, тун их үнэтэй эрдэнэ шүү? гэж хэлсэнд Ядмаа эцгийнхээ хэлсэн үгийн цаад утга санааг нь ойлголгүй нэг л их инээжээ.
Тэгэхэд эцэг нь:
— Чи юуны ч духанд хүрэлгүй, юу ч мэдээгүй байж инээхийг урьдаа барих хэрэггүй шүү...
