«Маргааш үүрээр намайг буудаж ална. Би танд бүгдийг нь хэлнэ гэж амласан. Хэрвээ түүнээ биелүүлэх юм бол одоо хойш нь тавихын аргагүй боллоо. Гэвч унжирч сунжирсан тайлбарын хэрэг байна уу? Чи бид хоёр хэзээ ч бие биеэ олон таван үггүй ойлгодог байсан. Бүр хүүхэд байхдаа хүртэл тэр шүү. За ингээд, хайрт минь, намайг алгадсан урьдын тэр нэгэн явдлаас болж өөрийгөө тэгтлээ зовоох хэрэггүй байсныг та үзэж мэдлээ. Түүнийг тэвчин өнгөрүүлэхэд надад их бэрх байсан. Гэвч хожим нь би түүн шиг цохилт олныг хүртэж, цөмийг нь тэвчин хүлээсэн. Зарим нэгд нь зохих шанг нь хүртэл өгч явлаа. Тэгээд одоо, чи бидний хүүхэд байхдаа үздэг байсан нэг номын (нэрийг нь мартчихаж) загас шиг «сүүлээ хөдөлгөөд амьд л байж байна» Үнэндээ бол ч сүүлийн удаа л ингэж байна... Маргааш өглөө гэхэд — finita la commedia39 Та бид хоёрын хувьд энэ бол циркийн тоглолт төгслөө гэсэн үг. Үгүйдээн ийм өршөөл үзүүлж буй бурханд зохих талархлаа дэвшүүлье. Нэг их биш боловч өршөөл л шүү дээ. Бид энэ болон өөр бусад өршөөлийг нь чамлахгүй талархах ёстой.
Харин маргааш өглөөний тухайд гэвэл ...
