Ринчен багшийн таалал төгссөн тэр хавар сэтгэл минь гунигаар харанхуйлж үзгээ авах агшнаа л
Их эрдэмтнийг таалал төгссөн өдөр
Энэ хорвоогийн нар хүртэл олдож өгөхгүй зовоочихлоо
Эрдэмгүй тэнэгүүд, элдэвтэй мунхгууд л
Эгшин зуур баясаж түрхэн зуур жаргалаа даа
Алдраа орхиод явчихсан тэр хүний хойноос
Арван дөрөвний ерөөлийн цэдэр бүрээн дуу хадаж байлаа
Ахиад ирэхгүй ээ, та нарт олдох нь өнгөрсөөн гэж
Алсын уулын оройд цас гялалзаж байлаа
гэсэн мөр бадгууд цаасан дээр буусан юм.
