Зохиолч: Л. Н. Толстой
Орчуулагч: С. ЖАДАМБА
Ангилал: Оросын уран зохиол
Хэвлэлийн газар: Тодорхойгүй
— Та надтай тоглохгүй сэн болов уу? гэж шинэ ирсэн эрхмээс асуусанд цаадах нь:
— Дуртайяа тоглоё гэж байна.
Түүний сүртэй суусан гэж яана даа. Цаанаа яггүй шартай эр бололтой, тэгсэн атлаа босоод биллиард руу очихдоо гэнэт айв бололтой. Айхгүй ч гэсэн арзайна гэдэг болов бололтой. Шинэ хувцас өмсгөлдөө түүртсэн ч юм уу, олон хүн харснаас эвгүйцсэн ч юм уу, ер нь л шалчийгаад явчихлаа. Нэг л хачин хажуулдан явахдаа ширээний уутанд халаасаа ороолдуулаад, цохиураа шохойдохдоо цэрдээ алдаад байлаа. Шаариг оруулах тоолондоо царай нь улайж, хүн хүн рүү харна. Ноён ч яах вэ догьширсон эр болохоор гарынхаа салааг шохойдож, ханцуй шамлаад баахан чиглүүлж байгаад л тас няс хийтэл оруулна. Харин багашаархан хүн байсан нь яамай. Хоёр бил үү, гурван өрөг тоглоод ноён цохиураа тавьж асуусан нь:
— Эрхмийн алдрыг мэдэж болох сон болов уу?
— Нехлюдов.
— Таны эцэг корпус хамаандалж явсан уу?
— Тийм ээ, гэснээ францаар баахан юм ярьсныг би мэдэх биш дээ. Бодвол удам судраа хуучилцгаасан биз.
