Эхний захидалд «... Сэтгэл гэдэг дэнсэлж хэмжиж болдоггүй хачин хорвоо юм даа. Би өөрийгөө хэзээ ч бүсгүй хүнд сүйд болон дурлахгүй гөжүүн зантай хатуу сэтгэлтэй хүн гэж боддог. Гэтэл чамайг харснаас хойш хоол ч орохоо байлаа. Урьд нь тууж романаас анхны дурлал гэгчийн тухай бишгүй л уншаад энэ «анхны дурлал» гэдэг хүний сэтгэлийн аливаа хөдлөлөөс илүү хүчтэй юу л байгаа аж дээ гэж санадаг сан. Гэтэл өнөөдөр түүний амт зовлон хоёрыг зэрэг амсаж урхидуулчхаад байна. Ер нь тэгээд хожуухан ирсэн анхны дурлал шиг зовлонтой юм ертөнцөд байдаг болов уу! Яая гэх вэ? «Хүн гэж хүзүү толгой сүлжиж яваа хойно амьдралын жам юм биз дээ» гэсэн байх буюу ...
