Манай сургууль бол арав гаруй сумын дунд байгуулагдсан гуч орчим сурагчидтай, тав зургаан бор гэртэй, хоёр анги, хоёр багштай бага сургууль байлаа. Бидэнд дөрвөн аргын тоо, монгол бичиг мэгзмээс өөр зүйл заадаггүй байж билээ.
Зүрх уулын танхим гэж олонд нэрлэгдсэн манай сургууль бол Арын хүрээ гэдэг том хийдийн ойролцоо байсан тул бид үргэлжлэн хүрээний лам нартай холилдож байдгаар барахгүй, тэдний гэрээр очиж түлээ хөрөөдөх, хагалах, хашааны хог арилгах, ус авч өгөх зэрэг хар бор ажил хийж, дугуйн хэлтэрхий, боорцог, ааруул, тос зэрэг юм олж иддэг байлаа.
Гэвч хүрээ рүү нэг хоёроороо явж болдоггүй байв. Учир нь хүрээ ба манай сургууль хоёрын хоорондын олон жилийн турш дараалан хуралдаад томхон хөтөл шиг болсон мундаг хог хөндөлдөн байдаг тул, тэр хог дээр үймж байдаг өлөн золбин ноход барьж идчих гээд болдоггүй мөн хүрээний омогтон банди нар хавсайдан зодох гээд болдоггүй байлаа.
