Зохиолч: М. Горький
Орчуулагч: С. Бадраа
Ангилал: Оросын уран зохиол
Хэвлэлийн газар: Улсын хэвлэлийн газар
Эхийн нуруу хүзүү рүү учиргүй түлхэж, толгой мөргүй жанчиж балбаж гарахад мөнөөхөн орилоон, бархираан, исгэрээн дунд хамаг юм харанхуй хуй салхи адил эргэлдэн хөрвөж иржээ. Чих дүлийрэм жигтэй их чимээ гарч, эхийн хоолой тагжран амьсгаа давхцаад хөлийн доор шал нурах мэт намалзан ирэхийн төдий хөл нахисхийн хамаг бие нь өвдсөндөө халуу оргин чичирч, бие даагдахгүй, тэнхээ алдран өөрийн эрхгүй гуйвалзав. Гэвч эхийн нүдний хараа манаран харанхуйлсан нь үгүй, нүдэнд нь ондоо хүмүүсийн олон нүд харагдаж, тэр олон нүд цөм эхийн сэтгэл зүрхэнд энхрий танил зоригтой, хурц галаар гялбалзан байжээ.
Эхийг хаалгаар чирч гаргах гэхэд гараа суга татан хаалганы хавтаснаас зуурч
— Үнэн шударга ёсыг тэнгис далай шиг их цусаар ч унтрааж чадахгүй шүү... гэж хашхиртал гарыг нь цохиод авав.
— Галзуу солиотой тануус гагцхүү ардын хилэнг хуралдуулж байна. Тэр хилэн та нарын толгой дээр хэзээд бууна!
Нэг цагдаа эхийг заамдан авч багалзуурыг шахав. Эхийн хоолой хоржигнон дуугарав.
— Заяа муут...
