1942 оны эцсээр маршал Чойбалсан тэргүүтэй Монголын төлөөлөгчид гуч гаруй хүмүүс Зөвлөлт оронд очиж, эх орны дайны фронтоор явж, байлдагч дарга, цэргүүдэд Монголын ард түмний бэлгийг түгээж өглөө. Тэр төлөөлөгчдийн бүрэлдэхүүнд орж явах их завшаан надад тохиолдов.
1943 оны 2 дугаар сарын 2-ны өглөө нөхөр Бумцэндийн хэлсэн нь:
— За чи бусад нөхдөдөө хэлээрэй, өнөөдөр бүгдээрээ гэртээ байцгаа, гадуур битгий яваарай гэж хэлэв.
Өнөөдөр нэг л учиртай өдөр болох вий гэж бид гадарлаад удалгүй ямар нэгэн чухал ажил хийх буюу дээд хүнтэй уулзахад бэлэн болсон байлаа. Тэгээд би Засгийн газар биднийг хүлээн авч уулзах магадгүй гэж там тум олж сонслоо.
Нөхөр Молотов, Шербаков хоёрын нэг бидэнтэй уулзах болов уу гэж зарим нөхөд тааварлаж байлаа. Нөхөр Сталиныг бидэнтэй уулзана гэж би үнэндээ санаагүй билээ...
