Зохиолч: Вираг Мориц
Орчуулагч: Г. Бошгот
Ангилал: Унгар уран зохиол
Хэвлэлийн газар: Улсын хэвлэлийн газар
Би дөрвөн жилийн өмнө энэ гацаанд анх багшлахаар ирэхэд сургууль нь элст гүвээний цаана харагддаггүй байлаа. Тэгэхэд өнөөдөр тэр газар алга шиг толигор болсныг үнэмшихэд бэрх ажээ. Элсэн гүвээ нь нүүгээд явчхаж. Тэр үес энэ элс хэчнээн их тариалан, усан үзмийн талбайг булж дарсан гэж санана. Ийм амь бухимдуулсан тулаанд хүмүүс толгойныхоо үсийг бууралттал л ядарч цөхөрчээ. Тэд олон зуун жилийн турш манай гацааны эргэн тойрон байгаа нуранги элсийг тогтоох гэж хуайс, усан үзмийн мод, тариа будаа тариалж толгойдоо орсон бүгдийг хийжээ. Чи ер нь элсэн гүвээ үзсэн үү? Орой дээр нь ядаж хамхуул ч ургадаггүй. Элс, шигшихэд цагаан манан татуулдаг гурилыг санагдуулна...
