— Үгүй мартсанаас Цэвэл та хоёр чинь юу болсон бэ? гэхэд Сүрэн ичсэн юм шиг нүүр нь улайж,
— Үгүй найз чинь хэчнээн хөгтэй гээ. Чамд ярья! гээд суудлаа засаж үл мэдэг инээмсэглэн,
— Тэр Цэвэл чинь хүний чанар, үнэн сэтгэлийн хувьд дульхан амьтан байжээ. Намайг хэдэн сар ажилд яваад ирэхийн хооронд 7 дугаар багийн Жамбал гэдэг сагсуу юмтай суугаад явчихсан байхгүй юу. Тэр нь морины панзчин юм. Тэгээд муу найз чинь сэтгэлд тохирсон үнэнч хүнтэй танилцах гээд бас л бүтэж өгөхгүй мунгинаж байна. Гуравдугаар багийн нэг эмэгтэй байгаа юм. Чи ч танихгүй байх. Тэр уг нь зүгээр бүсгүй. Зан аашаараа ч тэр, царай зүсээрээ ч тэр. Гэтэл бид хоёрын хооронд бас нэг болохгүй явдал тохиолдоод байна...
