Өнгөрсөн энэ хугацаанд ажлын гол таван талбарт Мак Алланы өрөмдөгч машинууд, газрын гүн дэх хэдэн бээрийн харанхуйд ярган орсон байлаа. Туннелийн амсар нь доод тивд хөтлөх үлэмжийн том хоёр цооног мэт харагдах бүлгээ.

Тэрхүү асар том цоногийн нэг хонгилоос нь эх адаг нь үл үзэгдэх шороо чулуу ачаастай хэдэн зуун бух тэрэгнүүд өдөр шөнөгүй яаралтайяа чөлөө завгүй гадагш урсах бүрийд хүн хүч, эд уурстай хэдэн зуун бух тэрэгнүүд нөгөө хонгилоор нь дотогш цутгах бөгөөд тэр нь яг л асар том шархыг нэг талаар нь идээ бээр гоожиход нөгөөгөөр нь эрүүл цус цутгах мэт бөлгөө. Харин түүний чанад газрын гүнээ хэдэн мянган хүний гар ярзганаж байлаа.

Мак Алланы тэрхүү ажил нь хүн төрөлхтний сайн мэдэх жирийн хөдөлмөр биш хад чулуугаар замнасан мөч алдахгүй довтолгоо галзуурал мэт ажгуу.

Учир нь өнөөдрийнх шиг нь өрөмтэй мөнхүү өрөмдөгчдөөр хуучин ажлын арга барилаар ажиллуулбал, Аллан уул туннелийг ерэн жил барих ажээ. Тиймээс тэр бээр өдөрт найман цагаар биш хорин дөрвөн цагаар баяр ёслол, бүтэн сайн өдөр гэлгүй гурван цагт найман цагийн дайтай ажил хийхээр бодож, өрөмдөгчдөө зургаан ээлж болгон зургаа дахин илүү бүтээлтэй ажиллуулахаар горимлосон бөлгөө...