Иван Валяг чанга үнсэв.
— Чи яагаад нүдээ анив?
— Ичиж байна... Гэхдээ сайхан юм. Эрэг дээрээс унаж байгаа ч юм шиг. Няц унах болов уу гэж бодтол харин нисэн явж байх шиг. Ер нь зүүд л юм шиг юм даа...
Иван тийнхүү Валяг үнсэж байтал Сеня орж ирэв... Тэр хоёрыг тэврэлдэн үнсэлдэж байхыг харж хирдхийн цочиж агшин зуур харж зогссоноо мэдэгдэхгүйгээр буцан гарах санаатай эргэн явсан боловч босгонд бүдрэв... Энэхэн үед түүнийг Иван харж амжжээ. Валя харсан ч үгүй, чимээ дуулсан ч үгүй. Янагийн жаргалыг амсан нүдээ нээж харвал Иваны царай жигтэй болсон байхыг үзээд ихэд гайхжээ.
