Зохиолч: Н. С. ЛЕСКОВ
Орчуулагч: Д. Лхамжав
Ангилал: Оросын уран зохиол
Хэвлэлийн газар: Тодорхойгүй
Харин миний эцэг эртний маягийн хувцас хийдэг оёдолчин байсан юм. Хамгийн гүн сүсэгтний өмсдөг хуучин загварын гурван хуниастай дээл хийнэ; намайг оёдолд сургасан. Гэтэл би багаасаа хувцас цойлдох онцгой авьяастай байж. Хувцас гоё эсгэхийг эрхэмлэдэггүй, харин цойлдоход л хорхойтой. Тэгээд цойлджээ гэдгийг хэр баргийн хүн олж харахгүйгээр цойлдож сурсан юм.
Өвгөчүүл аавд:
— Энэ хүүд тэнгэрээс авьяас заяажээ, авьяастай хүн алзахгүй гэдэг юм даа гэдэг сэн.
Нээрэн үнэн болсон юм, гэхдээ аливаа аз жаргалд хүрэхэд хүлцэнгүй номхон явах хэрэгтэйг та юу эс андах вэ; тэгээд би ч гэсэн хоёр сүрхий сорилт давсан хүн шүү: нэгд, намайг нялх бага байхад эцэг, эх минь нас барж өнчирсөн; нөгөөтээгүүр намайг сүмийн өглөөний мөргөлд байх хооронд Зул сарын битүүний орой орон байр минь шатаж индүү, хэвлүүр, бусдаас цойлдох гэж авсан хувцас хунар бүгд үгүй болох нь тэр, Тэгж их зовлонд нэрвэгдсэн мөртөө чухам тэр үеэс аз жаргалд хүрэх анхны алхам минь эхэлсэн юм даа,..
