Энэ эрүүл чийрэг сайхан бүсгүй (тун өрөвчхөн гэнэн байж таарна)-тэй уулзсан явдал надад ийм гайхмаар сэтгэгдэл төрүүллээ гэж үү? гэж өөрөөсөө асуув. Тэгээд энэ өдөр болсон бүх зүйлийг нэгд нэггүй эргэцүүлэн бодоод аргагүй л тийм гэдэг дүгнэлтэд хүрэв. Тийм ээ, үүний учир бол энэ бүсгүй аян замд их ядраад ер бусын мөрөөсөнгүй байдалтай байж байтал минь гэнэт ирж намайг сандаргаснаас иймд хүрлээ гэж бодлоо.

Энэ бодол түүнийг жаахан тайвшруултал бас л нөгөө бүсгүй үзэсгэлэн сайхнаараа нүдэнд нь бууж ирлээ. Тэрээрнүдээ аниад байсан ч бүсгүйн дүр орж ирээд ер салахгүй байлаа.

«Үнэндээ энэ бүсгүй бүдүүлэг юм, хэтэрхий их мах цус байхаас биш ухаан бодол багатай хүн. Гэнэхэн царай нь хөдөх бор байдалтай, хүнхэр хар нүдний нь харцанд байх ихэмсэг байдал бол ердөө л өөрийгөө сайханд тооцож, харчуудын хараа булаадагтаа онгирсон шинж. Тэр Варенька толгой цохидог юм гэж дүү хэлсэн шүү дээ. Намайг ч гэсэн бишрүүлэх санаатай байгаа нь мэдээж. Гэтэл би ийшээ дэмий тэнэглэх гэж ирээгүй, юм хийх гэж ирсэн, энэ бүсгүй ч үүнийг удахгүй ойлгох болно» гэж бодлоо.

«Анх уулзсан гэхэд бүсгүйн талаар арай их юм бодож байгаа юм биш биз?» гэсэн бодол түүний толгойд бодогдоод явчхав.