Зохиолч: Д. ДИДРО
Орчуулагч: Т. Төмөрхүлэг
Ангилал: Францын уран зохиол
Хэвлэлийн газар: Улсын хэвлэлийн газар
Би тартагтаа тултал ядарчээ. Аймшиг зовлон гэтэж, амар тайван надаас хулжжээ. Яарч бичсэн энэ өчлөө толгой тархи сэргэлэн байхдаа саяхан дахиж нэг уншаад аз заяагүйгээ мөр бүхэнд яг үнэнээр нь харин өөрийгөө арай л эевэргүү зөөлөн мэт үзүүлснээ мэдлээ. Гэхдээ ямар ч далдын санаагүй шүү! Эрчүүдийг бид өөрсдийнхөө зовлон зүдрэлийн зургаас өнгө зүсний зурагт амархан татагддаг гэж боддог ч юм уу даа. Тэдний сэтгэлийг уяруулахаас урхидан татахад амархан. гэж боддог юм биш биз. Үнэндээ би тэднийг их муу мэддэг. Үүнийг мэдье гэхэд би өөрийгөө муу судалсан хүн юм. Ямар ч байлаа гэсэн ; онцгой өрөвч зөөлөн гэгддэг бэйс намайг өөрийнх нь энэрэлт сэтгэлд бус, харин эр хүний нь хувьд хандаж байна гэж эргэлзэлгүй санавал намайг ямар хүн гэж бодох бол? Энэ бодол л намайг түгшээж байна.
Үнэндээ эм хүйстэн бүхэнд төрдөг зөн мэдрэхүйг надад хамааруулах гэвэл ихээхэн эндүүрэл болно. Би бүсгүй, хүн юмыг яаж мэдэх вэ, бяцхан аальгүй ч байж мэднэ. Гэхдээ энэ бол жам ёсных, хиймэл худлаагүйнх шүү...
