Хэрэв түүнээс хууль гэдэг юу вэ гэж асуувал Каупервуд эрс шийдэмгийгээр ингэж хэлэх байв: хууль гэдэг бол хүний оёг зан, алдаанаас үүссэн манан юм, тэр нь тэгээд амьдралын далайг будантуулаад хүний нийгмийн ба худалдааны жижиг хүсэл мөрөөдлийн муу завийг чөлөөтэй сэлэхэд нь саад хийдэг зүйл: худал тайлбарлалынх нь бүгшмэл хор, амьдралын эрүүл биеийг яр шарханд бариулдаг зүйл: хуульд гайгаар өртөгдөгсдийг хүч түрлэгийн буюу дураар дургихын тээрмийн хоёр чулуун завсар нидрэх газар; хууль бол зориггүй хулчгар болхи баараг хүнийг ч, овжин зальтай, уур хилэн бадарсан хэнийг ч бол хуульчид хэмээх хүний оёг ба нэрэлхүү зан, хүсэл ба гачигдлыг чадамгай ашиглагч тийм этгээдүүдийн гарт тоглоомын бөмбөг, тэвэг болгодог хачин жигтэйхэн сонирхолтойн дээр утга учиргүй тэмцэл мөн. Тэр бол бузар булай, эвдлэн бүрэлгэгч үзэгдэл, амьдралын ба хүмүүсийн дэмийрэлд өгсөн өр өвдөм тайлбар, мэх, урхи, малтсан нүх, үлий юм. Мандаж байсан үедээ Каупервуд шиг байсан хүчирхэг хүний гарт бол хууль нь сэлэм, бамбай болдог, харин болхи эрд бол өөрөө хөлөө тас авах хавх, ангуучинд бол зам дээр нь тааралдах гүнзгий нүх болой. Хуулийг хааш нь ч эргүүлж болно, тэр бол хориотой газар оруулах нүх сүв, юм үзэх эрхээ эдлэх гэсэн хүний нүд рүү цацах тоос, үнэн ба түүнийг хэрэгжүүлэх ажил хоёрын дундуур, хууль зүй, түүний гаргасан шийтгэл хоёрын хоорондуур, гэмт хэрэг, шийтгэл хоёрын хоорондуур зориуд татсан хөшиг юм. Хуульчид нь дийлэнхдээ худалдан авч өгөлцөж болох боловсорсон хөлсний зарц нар мөн. Тэд ёс суртахуун, хүний нандин сэтгэл гэж жигтэйхэн гоёмсог үг хэлэх мөртөө худал хэлэх, хулгай хийх, хэзээ ч ямар ч зорилгоор үнэн юмыг гуйвуулан урвуулахдаа бэлэн зэлэн байдгийг сонсоход Каупервудэд хэзээд зугаатай санагдана. Том хуульчид бол үнэндээ өөртэй нь төсөө бүхий л томхон зальтнууд; овжин нэхсэн шүлснийхээ дунд сүүдэр бараадан, болгоомж муутай хүн шиг ялааг отон баригч аалзнууд юм. Амьдрал гэж хамгийн сайндаа л хүний үнэргүй догшин, хүйтэн цэвдэг, хайр гамгүй тэмцэл мөн бөгөөд тэр тэмцлийн нэг зэвсэг нь хуулийн үг үсэг мөн болой. Ердийн тэр хөл үймээний хамгийн зэвүүн муухай төлөөлөгчид нь хуульчид юм. Каупервуд, өөрийгөө гай дайрахаас хамгаалах гэж аливаа зэр зэвсэг хэрэглэхийн адил хуулийг ч мөн тэгж хэрэглэх болж биеэ хамгаалахын тулд муна буюу хутга олж барихын адил хууль цаазын хүмүүсээс ч мөн шилж сонгож авлаа.