Зохиолч: Димитр Димов
Орчуулагч: Ш. Доржготов
Ангилал: Гадаадын уран зохиол
Хэвлэлийн газар: Улсын хэвлэлийн газар
Арван дөрвөн жил амар тайван ганц ч өдөр үзэлгүй, идэх хоол унтах нойроо цаг ямагт хасан, архи дарсаар аль алиныг нь орлуулсаар яваад яагаа ч үгүй овор сууж өтлөх янз орсон Борис арилжиж наймаалсан олон сая пүү тамхиндаа дарагдаад нуруу нь гарчихсан юм шиг бөгцийж бэгцийж, хоёр хөлөө дааж ядан гэлдэрч явдаг болжээ. Цонхигор ядруу байрын бөлцгөрдүү царай нь харваас элэгний хүнд өвчин туссан нь илэрхий. Нэг үгээр хэлэхэд юу юугүй нурж унах шахтлаа өмхөрч ялзарсан шавар пин гэмээр болжээ. Хоёр хацрын нь арьс шолхойн унжиж, доод зовхи нь бөлцийж, хүнхэр хоёр нүд нь ширгээд орчихсон гэлтэй харагдана. Улаанаараа эргэлдсэн, гал цоггүй энэ хоёр нүдний харц аливаа юманд тусахдаа айсан янзтай далдирах агаад шөнө болгон шахам зүүдэнд орж зовоодог аймшигт зүйлс өдөр ч гэсэн үзэгдэж харагдаад байдаг шиг. Хууртаж мэхлэгдсээр байгаад сэтгэлийн өвчнөөр талийгаач болсон эхнэр нь, тарчилж зовж үхсэн төрсөн дүү нь, толгойгоо хага цохиулсан цагдаа, ажил хаяж цагдаа нартай үзэлцэн эрэмдэг зэрэмдэг болсон ажилчид, тамхины агуулахыг нь галдан шатаах гэж оролдож буудуулсан хүн, никотин хоронд хордож, сүрьеэ өвчинд нэрвэгдсэн мянга мянган хүний шар ногоон царай, энэ Цагаан тэнгист улс эх орноо залилж Кондоянист борлуулах санаатай их тамхийг нь арчилж янзалж байгаа болгар, грек, түрэг, армян нийлсэн олон мянган ажилчны нүүр царай хаана ч явсан харагдаад байх шиг...
