Зохиолч: М. Горький
Орчуулагч: С. Бадраа
Ангилал: Оросын уран зохиол
Хэвлэлийн газар: Улсын хэвлэлийн газар
Самгин тэр шөнө танихгүй хотын зочид буудлын заваандуу тасалгаанд байхдаа эмэгтэй хүний тухай бодолд ер бусын айхтар татагдаж байжээ.
Самгин хана тийш эргэн буруу харж нүдээ аниад, “Эмстэй явахад эр хүний талаас хязгааргүй үнэнч сэтгэл шаарддаг” гэж Макаровын нотлон ярьсныг хэчнээн бодовч Дуняша, Варваратай явахад яаж тийм хязгааргүй үнэн сэтгэл гаргаж болохыг бодоод олсонгүй ажээ. Самгины үнэн сэтгэлээ илэн далангүй гаргасан ганц хүүхэн бол Никонова мөн. Гэтэл сайндаа ч биш, Никонова бол хэзээ ч элдэв долоон юм асууж шалгаадаггүй байсных юм.
Самгин даруй Никоноваг нэгд нэггүй нэхэн санаж, түүнийг Дуняшатай зүйрлэн бодоод олсон нь, Никонова бол унтахад тааламжтай Дуняша бол биеэр эдлэх жаргалын урлагийг бүхнээс илүү сайн мэдэх хүүхэн байна гэж мэджээ.
“Миний ааш жаахан эвдэрч буй ажээ” гэж Самгин бодно.
