Зохиолч: В. Г. Распутин
Орчуулагч: С. Бадраа
Ангилал: Оросын уран зохиол
Хэвлэлийн газар: Улсын хэвлэлийн газар
Үнээ өвс хоёроо зарж болох авч хүүхдүүд маань уух сүүгүй болчих юм даа гэж Кузьма бодов. Ондоо зарах худалдах юм байхгүй. Үнээгээ ядахдаа арга мухардвал зарахаар үлдээх хэрэгтэй. Тэгэхлээр өөрснөө улаан мөнгөгүй болохоор цөмийг бусдаас зээлдэх болно. Мянган рубль яаж зээлэхээ Кузьма мэдэхгүй байв. Энэ нь маш их мөнгө шиг санагдана. Дандаа хуучин мөнгөний ханшаар бодож будилж явснаа гэнэт сэхээ орохдоо нуруу нь хүйт оргиж, санал бодол сарнижээ. Хэдэн сая, миллиардаараа байдаг юм чинь тийм их мөнгө гэж байж болох юм аа. Гэвч тийм их мөнгө нэг хүнд, тэр тусмаа надад яаж байх, олдох юм бэ гэж бодохоос одоо гараад хүнээс мөнгө эрэвч тэр их мөнгийг гүйцээж чадахгүй мэт санагдах ажгуу. Кузьма огт хөдлөлгүй их л удаан суув. Хэн нэгэн орж ирээд, та нараар тоглосон юм, тэр өр дутагдлын явдал чамд, Марияд огт хамаагүй юм гэж хэлэх болов уу гэж хүлээсэн шиг их л удаан суув. Түүний мэддэг олон хүн бол Марияд хамаа ч үгүй билээ!
