Зохиолч: Н. М. Карамзин
Орчуулагч: Харгана Г. Амар
Ангилал: Оросын уран зохиол
Хэвлэлийн газар: Улсын хэвлэлийн газар
Тэгтэл Лиза сэлүүрийн чимээ сонсоод голын зүг харвал нэгэн завь үзэгдэж, завь дээр Эраст сууж явах нь тэр.
Лизагийн хамаг судас шөрмөс булгилан цохилсон нь айснаасаа болоогүй нь мэдээж бөгөөд босож явахыг завдсан боловч чадсангүй.
Эраст эрэг өөд дэгдэн гараад Лиза руу ирэв. Ийнхүү бүсгүйн мөрөөдөл зарим талаар биелэгджээ. Учир нь залуу эр түүн рүү энхрий дотно ширтээд гараас нь барьжээ...
Гэтэл Лиза маань ичингүйрэн дорогш ширтэж, зүрхээ булгилуулан, галаар төөнүүлэх мэт улаан хацарлан зогсохдоо гараас нь гараа ч салгаж авсангүй, ягаахан уруулаа цорвойлгосоор ойртоход нь эргэж бултаж эс чаджээ... Аяа! Залуу эр түүнийг үнсэж, галтай халуунаар озсонд орчлон хорвоо тэр аяараа гал түймэрт автах шиг санагджээ!
«Хонгор Лиза минь! Хонгор минь! Би чамд дурлаж байна!» гэж Эрастын хэлэхэд энэ хэдэн үг түүний сэтгэлийн гүнд тэнгэрлэг сайхан хөгжмийн ая эгшиг лүгээ адил сонсогдоод чихэндээ итгэхтэй үгүйтэй байлаа...
