Ийнхүү манай отрядад өндөр нуруутай, гүжирмэг, нэвт цоргих мэт нүдтэй эмэгтэй хүн анх элссэн билээ. Тэр эмгэний нэрийг Кумида гэнэ. Би ийм нэртэй хүнийг урьд хожид ер дуулаагүй юм. Энэ эмгэн нэг бол хуучин ёстон байх, эсвэл өөр үндэс угсааны хүн дээ гэж бид анхандаа боддог байлаа. Гэтэл эргэл мөргөл огт хийхгүй, манай хэлээр огт алдаа мадаггүй ярихыг нь үзвэл бидний бодсонтой таарахгүй ажээ.

Кумида эмгэн, отрядад элссэн анхны өдрөөс эхлэн бидэнд тус хүргэсэн юм. Тэр шархны цус тогтоож байхыг нь би нүдээр үзсэн билээ. Би урьд нь итгэдэггүй байсан юм. Зузаан махан дундуур, өнгөц шархадсан хүний шархыг цэвэрлэчхээд, амандаа юм хэлээд нүүр лүү нь нүд цавчилгүй гөлрөөд суучихна. Чагнахад энхрийлсэн үг хэлэх шиг сонсогдох бөгөөд хоёр нүд нь өрөмдөх адил ширтэх харагдана. Төдхөн харсаар байтал шархны цус тогтчихсон байдаг сан. Тэгээд эмгэн өвчтөний шархыг чанга ороож боогоод эм уулгахад шархтай хүн унтаж хоцорно. Нойроо ханатал унтаж босоод, хэд хоног шархаа боож явснаа нэг мэдэхэд л эдгэчихсэн байдаг.

Бид үүнийг ихэд гайхаж, эмгэний хүч чадал юунд байна вэ гэж Васягаасаа асуудаг байлаа...