Оросын нэрт зохиолч Анатолий Рыбаковын зохиол бүр өөрийн гэсэн өнгө аяс, өвөрмөц шинж чанарыг агуулсан байдаг. Түүний “Арбатын хүүхдүүд” роман нь Оросын (1934-1943) хэлмэгдсэн сэхээтэн залуучуудын эмгэнэлт хувь заяаг олон түмэнд ил гарган харуулж, хэдэн арван жил нууцлагдмал байсан чулуун хэрмэн ханыг нурааж чадсанаараа онцлог юм.

Анатолий Рыбаковын хувьд “Арбатын хүүхдүүд” роман нь түүний хувь заяаны түүх юм. Тэрээр сурвалжлагчдад өгсөн нэгэн ярилцлагадаа: “ Зохиолын гол дүр болох Саша Панкратовын тухайд хэлэх хэдэн тайлбар байна. “Арбатын хүүхдүүд” нь амьдралын намтарчилсан түүх юм. Би юу хэлэх гээд байна вэ, гэхээр зохиолын гол баатрын амьдралд тохиолдож байгаа үйл явдлууд нь миний амьдралд тохиолдсон зүйлтэй таарч байгаа юм” гэжээ. Ийнхүү зохиолч, гол баатрынхаа дүрээр өөрт тохиолдсон бодит үйл явдал, сэтгэлийн хөдлөл, шаналал, азгүйдэл, эмгэнэлээ илэрхийлэн гаргасан байдаг.

Арбат нь зохиолын хэд хэдэн зангилаа болж байгаа ч гол утга санааг төлөөлөхгүй нь мэдээж. Харин зохиолын гол зангилаа нь түүх юм. Романы гол зорилгыг зохиолч: “Энэ романд тухайн цаг үеийн баримтат үйл явдлыг хүүрнэн өгүүлэх нь хамгаас чухал байлаа: нэг талаас Москва хотын шинэчлэгдэн өөрчлөгдөх амьдралын хэв маяг, дүр төрх, нөгөө талаас аймшиггүйгээр эдлэх эрх ямба, төрийн эрхийг гартаа авах хязгааргүй шунал, улс төрийн гажуудлыг харуулахыг хүсэж байлаа” хэмээн тодорхойлсон байдаг.

Хэдийгээр романы гол баатрууд энгийн хүмүүс байдаг ч, Арбат нь тэдний оршин суугаа орчин юм. Хүмүүс энэ ертөнц дээр оршин тогтнож байгаа цагт тэдний амьдрал хоорондоо салшгүй холбоотой байдаг...