Зохиолч: А. П. Чехов
Орчуулагч: Р. Гүрбазар
Ангилал: Оросын уран зохиол
Хэвлэлийн газар: Тодорхойгүй
— Тэгээд ухах уу?
— Зол заяагаа туршаад үзвэл...
— Өвөө, түүнийг олбол та түүгээр юу хийх вэ? Өвгөн инээмсэглэн:
— Би юу?... Ганцхан олох л хэрэгтэй. Тэгээд... чамайг даа... Юу хийхээ мэднэ ээ гэв.
Нуугдмал эрдэнэ олсон цагт түүгээр юу хийхээ өвгөн хариулж чадсангүй. Бүх амьдралынх нь туршид энэ асуулт зөвхөн өнөө өглөө түүний өмнө гарч ирэв бололтой, түүний хөнгөмсөг, хааш яаш царайны байдлаас үзэхүл түүнийг тийм чухал зүйл гэж бодсонгүй бололтой.
Нуугдмал эрдэнийг яагаад зөвхөн хөгшчүүл эрдэг, зөнөөд өдрөө хүлээж байгаа тийм хүмүүст дэлхий ертөнцийн зол жаргал яагаад хэрэгтэй байдаг юм бэ гэдгийг Санька ухаарч огт чадахгүй байлаа. Санька үүнийгээ асууж ч чадахгүй, асуусан ч өвгөн хариулж чадахгүй байсан биз ээ.
Зол заяаны тухай бодлоос өвгөн салж чадахгүй байхад нөгөө залуу нь шөнө ярьсан зүйлийг бодно. Түүнд хэрэггүй, ойлгомжгүй тэр зол заяаг залуу сонирхсонгүй, харин хүний зол заяаны үнэмшимгүй, битүүлэг байдал түүнд сонин санагджээ.
