Гайхаж, айж, доромжлуулсан хатан юу хэлэх, өөрөө ямар байдалтай байхаа мэдэхгүй сууж байлаа. Урьд нь түүнтэй ийм өнгө аялгаар хэзээ ч ярьж байсангүй. Докторын эвгүй ууртай дуу, будилуу, ээрүү яриа цочмог цохиод авсан шиг хатны чих толгойд дуу шуугиан үүсгэж докторын дохин занган байх нь малгайгаараа толгой дундуур цохиод авах вий гэсэн сэтгэгдэл төрүүлнэ. Хатан аргадсан намуухан дуугаар,

— Худлаа! Хүмүүсийн төлөө би сайн юм их хийснийг та мэднэ гэж хэлбэл:

— За боль доо! гэж доктор хашхираад, — Өглөг өгч байснаа инээдмийн жүжиг биш ашигтай чухал юм гэж та үзсэн хэвээр байна гэж үү? Тэр чинь эхнээсээ аваад дуустлаа инээдмийн жүжиг, дурлалаар тоглосон тоглоом, найман настай хүүхдээс наян настай зөнөг хүртэл мэдэх хамгийн илэрхий тоглоом байсан шүү дээ. Намайг ерөнхий эмчирхүү албанд тохоогоод та өөрөө хүндтэй ивээгч нь байсан гэр оронгүй чавганц нарт зориулсан... юу гэж нэрлэдэг билээ... аа тийм, хэсүүлийн байшинг аваад үзье л дээ. Ээ бурхан минь, ямаршуухан газар байсан билээ! Царсан шалтай, дээвэр дээрээ салхины чиг заагч байрлуулсан байшин бариулчхаад тосгоноос арав гаруй чавганц цуглуулан үстэй даавуун хөнжил нөмөргөж голланд даавуун цагаан хэрэглэл дэвсэн мөхөөлдөс идүүлэх юм болж билээ гэж хэлэв...