Ээ Грингуар минь, чи энэ янзаараа л амь зуух юм гэж үү? Парисын нэгэн сонины газар сэтгүүлчийн орон тоо бэлэн байхад чи яагаад татгалзаж байна. Хүү минь! Бодоод үз л дээ. Чиний энэ ноорхой хувцас, цоорхой өмд, эцэж цонхийсон царайнаас чинь өлсгөлөнгийн дуу сонстож байна...
Сэтгүүлч бол! Тэнэг минь, сэтгүүлч л болж үз! Сэтгүүлч болчхоод сайхан сарнайн хэвт мөнгө авч, амтат зууш зооглон, шинэ үзгийнхээ ид шидийг үзүүлэх мөн ч сайхан санагдахгүй байна гэж үү? Ажил хийж, хөлс хүчээрээ амьдрахыг хүсэхгүй байна гэж үү? Өөд болтлоо чөлөөтэй амьдарна гэж булаацалдаад байх юм. Тэгвэл чамд «Сөгэний ямаа»-ны түүхээс ярьж өгье. Чөлөөтэй амьдрахыг хүсдэг хүн, чухам юунд хүрдгийг энэ ямааны түүхээс чи ойлгох болно.
