Митя сууж байснаа ухасхийн, бүх өрөө тасалгаагаар гүйж гүйж дахин суучихлаа.
— Юун ямар хэрэг учир бол оо вэ?
— Өөдтэйхөн хэлээд өгөөч, хүүе! гэцгээв.
— Та нар бол зэрлэг араатан, адгуус, сонин ч уншихгүй, нийгэм даяарт юу болж байдгийг ч мэдэхгүй, анхаарах ч үгүй байцгаах юм. Сонинд хачин сайхан юмс маш их байдаг юм шүү дээ! Юм болбол ер далдлагдах юу ч үгүй, одоо ингээд л бүхэнд илэрхий болдог юм даа. Би яасан азтай хүн юм бэ! Ээ, тэнгэр минь гэж! Сонинд чинь гагцхүү цуут хүмүүсийн тухай л бичдэг шүү дээ, гэтэл намайг ч бас бичиж!
