дөнгөж үүр хаяарахын үед бослоо. Автобус, трамвайд суух мөнгө байхгүй учир трамвайны Баязид буудал хүртэл явган явах ёстой байв. Миний гэр, чухамхүү үнэнээр нь хэлбэл, миний суудаг байшин Левенд гэдэг орон сууцын хэсэгт байв. Миний бодож гаргаснаар хайрттайгаа уулзахад хоёр гурван цаг үлдсэн байв. Цагаа сайн тооцоолохын тул Левендийн автобусны буудлын дэргэдэх цагийг харлаа. Дахиад харсан чинь нэг л биш байх шиг. Нүдээ арчаад дахин дахин харлаа. Үнэхээр зөв, аравт нэг мөч дутуу байв! Үнэндээ гэхэд автобус, машинд суулаа ч гэсэн, шувуу болоод нислээ ч гэсэн арван таван минутад очиж амжихгүй байлаа. Тэгээд л би жирийлгэж гарлаа. Гүйж явахдаа: «Хүүхэнтэйгээ хоёр жил хөөцөлдөөд арайхийж нэг бүтмээр болохоор нь болзооноосоо хоцорчих нь, тусгүйеэ» гэж бодож байв.
Хэрвээ миний хойноос буудсан ч сум нь гүйцмээргүй хурдан харайж гарлаа...