Хүнд байдалд орох тусмаа хүний угийн зан чанар нь илрэн гарч, зүрх сэтгэлээ чангалан, бэрхшээлийг даван гэтлэхдээ амьдралыг үзэх үзэл нь тодрон, хатууждагийг элдэв зураглал, чимэглэлгүйгээр, энгийн бодитойгоор гаргаж чаддаг уншигчдаа зохиолынхоо үйл явдалд өөрийн эрхгүй татан оруулж чаддаг нь зохиолчийн өвөрмөц чадвар юм.

Зохиолын баатар Алексей Пряхин, дайсны суманд сийчүүлсэн бие нь тэсгэлгүй өвдөж, барьж явсан машин доогуур нь орж осолдсон бүсгүйн амийг бусниулж, гурван хүүхдийг өнчрүүлжээ хэмээн ганц өөрийгөө буруутган зүрх сэтгэл нь шаналан байсан амьдралынхаа хамгийн хүнд өдрүүдэд захын модон морин тойруулгыг эргүүлж байна. Бөмбөгний хэлтэрхийд сийчүүлэн сохорсон, их бууны ахмад Анатолийн дуурсхуурын аянд тамир тэнхээгээ барагдтал модон морь эргүүлж байгаа нь, нэгэн чухал учир шалтгаан байгаагүй бол даанч хэрэггүй зүйл мэт санагдана. Дайн гээч тахлаас болж идэж уух, өмсөх зүүх, баярлаж хөгжихийг мартсан өлөн зэлмүүр, эцэж турсан хөөрхий хүүхдүүдийн «цангинасан инээд» сайх хоёрын хувьд, дайнд ямар ч хэрэггүй мэт санагдах хөдөлмөрийнх нь хамгийн том шагнал болж байна.

Модон морин тойруулга Пряхиныг өнчрөн үлдсэн гурван охины бага Машатай ойртуулж, хүүхдийн итгэмтгий гэнэн зан, эмэг эх буурлын мэргэн ухаан Алексейд сайх айлыг аврах үүдийг нээж өгч байна. Ингэснээрээ Алексей өөрөө ч сэтгэлийн тамаас гэтэлж аврагджээ.

Нялх хүүхдийг хайрлах нь Лихановын хувьд ямагт насанд хүрэгчдийн нэр төр, сайн чанарын хэмжүүр байдаг. Пряхин, хөнгөн амьдрал, хувийн жаргалаа хөөн өөрийг нь нэг бус удаа хаяж мэхэлж явсан Зинаидагийн төрүүлсэн тэр нялх үрээс нүүр буруулсан бол хүн биш болох байлаа. Байгаль эхийн дээд хуулиар, ертөнцөд мэндэлсэн бяцхан хүн бол түүнийг амьдралд дуудсан тэр хүмүүсийн төлөө хариуцлага хүлээхгүйгээр барахгүй, харин тэднийг ертөнцийн ирээдүйн төлөө гэдэг хариуцлагад уриалан дууддаг ажээ.

Орчуулагч Б. Пүрэвбаатар