Монгол ардын аман яруу найргийн уламжлалт өвөрмөц нэгэн төрөл нь магтаал юм. Магтаалд тухайн дүрслэгдэхүүний сайн сайхан шинжийг тоочин дүрсэлж бахархан сайшаах утгыг илэрхийлсэн байдаг. Монгол ардын магтаал нь ерөөлтэй зарим талаараа төстэй. Энэ нь түүний дүрслэх аргын онцлог, зан үйлийн учир холбогдол, үгийн ид шидэд итгэх хандлагын нөлөө зэргээс тодорхой харагддаг.
Тухайлбал, уламжлалт ерөөл магтаалд аливаа зүйлийн тухай өгүүлэхдээ дүрслэлийн хэвшсэн аргыг хэрэглэдгийн улмаас дүрслэгдсэн объект, дүрсэлсэн дүр хоёрын хооронд реалист ёсоор нийцэн тохирох журам алдагдах удаатай байдаг.
Жишээлбэл, Богд уулын тухай магтаал «Баруун талын шугуйд нь Бар арслан шивээлсэн» гэх мэт хэллэгтэй. Гэтэл тэр ууланд чухамдаа бар арслан ер байдаггүй нь нийтэд илэрхий боловч гагцхүү магтаалын хэвшсэн ёсыг дагаж тийнхүү шүлэглэсэн ажээ... Гэрийн ерөөлд авдар савыг магтахдаа хуйгаар торго, хунзаар цай дүүрэн бий гэх зэргээр хэлнэ. Гэтэл уг авдар дотор нь үнэхээр тэр зүйл нь байгаа... эсэхийг харгалзахгүй гагцхүү заншлыг даган тийм тогтсон бэлгэт ерөөл хэлдэг байна.
Ерөөл магтаалын дүрслэх аргын гоё үгээр магтан дээдлэх, чамин сайхан болгож чимэглэн өгүүлэх энэ хэвшмэл шинж, тогтсон үг хэллэг нь аман зохиолын давтан уламжлагдах чанараар тайлбарлагдахын зэрэгцээ уран сайхны сэтгэлгээний өвөрмөц онцлог, хөдөлмөрчин түмний гоо сайхны эрхэм дээд эрмэлзэлтэй холбоотой юм. Өөрөөр хэлбэл, ард түмэн хуучин цагт байгаль орчинд үлгэр домгийн сэтгэлгээний үүднээс хандаж байсан нь ерөөл магтаал доторх дүрслэлээс харагдаж байна...