... Замбага Жаргалт хоёр зэрэгцэн явна. Тэгээд Жаргалт
— Замбага аа! гэж аяархан дуугараад Замбагыг өөр лүүгээ харахаар, — Чиний сэтгэл Гантөмөрийг өрөвдөөд энд нэг л хоргодоод байна уу даа? Хэрэв тийм бол үлдэхгүй юу дээ гэж үнэн сэтгэлээсээ хэлж байгаа Жаргалтын царайд чухам юунаас болсон нь мэдэгдэхгүй сэтгэл нь зовсон шинж илэрхий байв.
Замбага бодолсхийснээ
— Хайрлаж байна. Нөхөр ёсоор хайрлаж байна гэж их хүч гарган хэлээд: — Жаргалт аа! гэж дуудаад нөхрийнхөө урдаас эгцлэн харж: — Би чамд үнэхээр дасаад ганцхан чамд хамаг хайраа өгчээ гэж уяралтай хэлэв.
