Зохиолч: Н. Островский
Орчуулагч: Ш. Цэгмид
Ангилал: цэрэг дайны сэдэвт Оросын уран зохиол Түүх
Хэвлэлийн газар: Улсын хэвлэлийн газар
Эдвард олон шөнийн нойргүй аюултай тулгарах болов уу гэж үргэлж сэрдэн харж явсандаа нэгмөсөн зүдрээд хатуу дарс, их хоол, Людвигагийн янагийн хайрд согтож хамгийн чухал юмаа дөнгөж ярьж амжаад л унтсан ажээ.
«Чи минь энд үлдсэн учраас л би хүрч ирсэн. Чамайгаа би хэзээ ч мартаагүй явсан. Тэгээд чамайгаа мөрөөдөж Парис хотоос гарч хоёр фронтыг дамжин аюултай урт замыг туулж ирсэн. Харин би бага сага даалгавартай ирсэн нь үнэн. Гэвч намайг энд Польшийн хамгийн сайхан хүүхэн хүлээж суугаагүй сэн бол Парис хот, цэргийн яаман дахь ажлаа орхиод аюул зовлонг юунд туулах бил ээ?»
Эдвард энэ сүүлийн үг бүрээ зүүрмэглэн байж хэллээ. Чухал явдал болох гэж байгааг Людвига нөхрийнхөө ярьж амжсан өчүүхэн зүйлээс мэдээд амьдралын нь бүх хэвшил үндэс суурийг баллан сүйтгэх заналтай айхавтар аюул тулгарч ирж байна гэж өөрөө таамаглалаа...
