Зохиолч: М. Е. Салтыков-Щедрин
Орчуулагч: Ш. Гаадамба
Ангилал: Үлгэр, домог
Хэвлэлийн газар: Тодорхойгүй
Ноцтой томоохон муу явдлыг гарамгай үйл гэж нэрлээд бийташид (чулууны бичээс гэсэн утгатай түрэг гаралтай үг) мөнхлөн үлдээх удаа цөөнгүй. Гэтэл бага шиг бөгөөд инээдэмтэй муу явдал гутамшиг гэгдэх бөгөөд түүхийг эндүүрэлд эс оруулахаар үл барам орчин цагийнхаасаа ч магтаал дуулалгүй өнгөрдөг удаа байнам.
Тэргүүн дэвслээдэй жанжин үүнийг маш сайн ойлгож байв. Түүний бие албанд хэнхэг хөгшин араатан бөгөөд ичээ байгуулж, модыг үндсээр нь суга татаж чаддаг байжээ. Иймд зарим нэгэн талаараа инженерийн урлагийг мэддэг байжээ. Гэвч түүний хамгийн сайн чанар нь гэвэл түүний бие яаж ийгээд ч болсон түүхэнд тэмдэглэгдэж, бийташаа байгуулуулахыг хүсдэг нь бөгөөд үүний төлөө алтан дэлхийд байгаа бүхнээс гагцхүү цус урсгахын алдрын гялбаа золбоог илүүд үздэг бөлгөө. Ийм учраас худалдаа, үйлдвэр, шинжлэх ухаан, ер юуны ч тухай үүсгэн ярихад түүний бие тэр яриаг ганцхан зүг эргүүлж цус урсгах, цус урсгах-ганцхан энэ л хэрэгтэй гэдэг байв.
