Зохиолч: П. П. Бажов
Орчуулагч: У. Дамдинсүрэн
Ангилал: Оросын уран зохиол Үлгэр, домог
Хэвлэлийн газар: Улсын хэвлэлийн газар
Хажуугаас нь хүн нудраад авах шиг болоход л залуу нь сая нэг юм сэрээд өндийж харвал том ургаа чулууны хажууханд овоолсон хүдэр дээр нэгэн бүсгүй буруу харж сууж байж л дээ. Гэзгийг нь харвал залуухан бүсгүй бололтой гэнэ. Гэзэг нь хөхөмдөг хар өнгөтэй. Манай хүүхнүүдийн гэзэг шиг жондгоносон биш, ар нурууг нь дагаад наалдчихсан мэт харагджээ. Гэзэгнийхээ үзүүрт ногоон гэвэл гэхээр бас улаан ч гэж хэлмээр тууз зангиджээ. Тэр тууз нь нэвт гэрэлтэж, зэс ялтас мэт хангинан дуугарах ажээ. Залуу, тэр бүсгүйн гэзгийг гайхан шохоорхохын сацуу цааш даамай ажиглавал намхан нуруутай болохоос аятайхан хүүхэн байлаа...
Залуу үг хэлэн завдсан боловч:
— Ижий минь, энэ чинь уулын эзэгтэй байна шүү дээ! Өмссөн хувцас нь мөн байна. Би яагаад даруйхан ажигласангүй вэ? Гэзгээрээ миний нүд хуурч шүү гэж хүүгийн санаанд гэнэт оржээ.
