Зохиолч: П. П. Бажов
Орчуулагч: У. Дамдинсүрэн
Ангилал: Үлгэр, домог Оросын уран зохиол
Хэвлэлийн газар: Улсын хэвлэлийн газар
Дээр үед тэнд нэг айл байсан гэлцдэг. Хоёр цонхтой, газрын уруу өнхрөх нь гэмээр өцийсөн нэг муу байшин байжээ. Ногооны газар, халуун усны байшинтай, эзэндээ бол яггүй хогшил нь ажээ. Атаархмаар биш ч гэсэн, заводын тойрог даяар тэр байшинг мэддэг байв.
Тэр байшинд халгай Никита гэгч алтны эрэлчин өвгөн суудаг байжээ. Нас ахимаг боловч буурал ч гэсэн будагтай гэгчээр чийрэг эр билээ. Залуус л өвгөн ах гэж нэрлэдэг болохоос чадал тэнхээ хэвээр, хэрийн хүн түүнтэй ажилд эгнэхгүй ажээ. Биерхүү том, хэлгүй юм шиг дуугүй, зан аашаар ч бас сайнгүй. Гэртээ хэнийг ч үл ойртуулна. Заламгай гэсэн утгатай нэр хоч өгсөн нь талаар биш юм.
Жабрей өвгөн алт эрж голцуу ганцаар явах бөгөөд алттай газар олдог хүн байв. Хэрэв шинэ газар олбол,
— Та минь ээ, тэнд л алттай газар байна гэж өөрөө ирж хэлнэ. Үнэхээр тэнд нь алт хайж болмоор газар байх бөгөөд заримдаа бүр овоо элбэг олдоно.
Хүмүүс, Жабрей өвгөний бас нэг нууцыг мэднэ...